سنگنوشتهها و کتیبههای تاریخی دربرگیرنده اطلاعات ارزشمندی هستند که بیانگر برخی وقایع و رویدادهای زمان خودند و میتوانند بدون هیچگونه واسطهای پارهای از اطلاعات عصر خود را به نسلهای آینده منتقل نمایند. یکی از بناهای تاریخی شهرستان شوشتر بقعه امامزاده عبدالله است که تاریخ ساخت آن، با توجه به کتیبهای که به خط کوفی در ورودی بقعه قرار گرفته، مربوط به سال ۶۲۹ هجری است. این اثر تاریخی به دلیل اهمیتش نزد مردم، همیشه مورد توجه حکام محلی قرار داشته است و این امر باعث شده تا برخی اخبار آن زمان و اسامی احکام حکومتی و غیره بر روی دیوارهای این بنا نصب گردد. از مهمترین سنگنوشتههای ارزشمند این بنا، ۹۷ قطعه کتیبه مربوط به زمان نادرشاه افشار و حکومت محلی عباسقلیخان است که اشعار این کتیبهها سروده رأفت شوشتری از شاعران آن روزگارند که شرحی از مرمتها و بازسازی دو منار بقعه امامزاده عبدالله را به دست میدهند. این سنگنوشتههای ارزشمند قرنهاست که به دلیل موقعیت قرارگیری آنها در میانه هر دو منار و در ارتفاعی دور از دسترس و نیز آسیبهای فراوانی که طی گذر قرنها بر آنها وارد شده از چشم پژوهشگران دور ماندهاند. پژوهش حاضر میکوشد تا ضمن بررسی برخی کتیبههای این بنا و نگاهی کارشناسانه به سنگنوشتههای عصر نادری و بازخوانی آنها خواننده را با برخی از زوایای پنهان تاریخ هنر و ادبیات این دوره شهر شوشتر آشنا سازد. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گردیده و حاصل بررسی میدانی است و در کنار آن از برخی منابع کتابخانهای برای روشنتر شدن موضوع بهره گرفته شده است.