مرقّعات، مجموعهای از قطعات و ورقهایی از آثار نقاشی، خوشنویسی، نگارگری با حواشی تذهیب و تشعیر است که به صورت مجموعه در کنار هم قرار میگیرند. مرقّع گلشن (۱۰۱۴ ـ ۱۰۳۹) یکی از نفیسترین مرقّعات است که در دوران گورکانیان هند، در دوره پادشاهی همایون و اکبرشاه شروع شد و در زمان پادشاهی جهانگیرشاه به اوج و کمال خود رسید. به دستور جهانگیر شاه، اوراق پراکنده مرقّع گلشن به شکل منظمی که امروزه در دسترس است، یکاندازه شده، صفحات نقاشی و خوشنویسی و نگارگری بر روی کاغذهای ضخیم چسبانده شدند و هنرمندان حواشی اطراف آن را تذهیب و تشعیراندازی نمودند. مرقّع گلشن هماکنون در کتابخانه کاخ موزه گلستان به شماره ۱۶۶۳ و ۱۶۶۴ محفوظ است. هدف این پژوهش، بررسی و مطالعه تشعیرهای رنگی مرقّع گلشن است. سؤال اصلی این تحقیق آن است که تشعیرهای رنگی مرقّع گلشن از چه نوع و دارای چه ویژگیهایی است؟ روش تحقیق در این پژوهش کیفی و بنیادی از نوع توصیفی ـ تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانهای و استخراج برخی تصاویر از نسخه مصوّر محفوظ در کتابخانه کاخ موزه گلستان است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که تشعیرهای رنگی این مجموعه شامل تشعیرهای انسانی و حیوانی است و اکثریت تشعیرهای رنگی را نقوش انسانی تشکیل میدهد. تشعیرهای رنگی با نقوش انسانی بیشتر در حاشیه قطعات خوشنویسی و تشعیرهای رنگی با نقوش حیوانی اکثراً در اطراف نگارهها و تصاویر اجرا شدهاند.