تاریخ راحهالصدور راوندی، اگرچه بههیچروی یک اثر مستقل و اختصاصی در تاریخ اجتماعی یا تاریخ فرهنگی نیست و صرفاً یکی از انبوه نمونههای تاریخ سیاسی عصر سلجوقی تلقی می شود، ولی شخصیت و گرایشها و سلیقه شخصی نویسنده ادیب و هنرمندش موجب شده که این اثر، در کنار آثار مشابه دیگری از این دست، در شمار منابع قابل استناد محققان تاریخ اجتماعی و فرهنگی و از جمله محققان حوزه مطالعات تاریخ اجتماعی و فرهنگی هنر ایران در دوره اسلامی درآید. راوندی، در نگارش این تاریخ، به برخی جزئیات فرهنگی و ادبی و هنری توجه کرده که معمولاً بهندرت در تاریخنگاشتههای سیاسی دیده میشود یا بهکلی در این دستنوشتهها از آنها خبری نیست. در این مقاله، با خوانشی مبتنی بر نگرشهای تاریخ اجتماعی، اطلاعاتی که از کتاب راوندی برای پژوهشهای تاریخ اجتماعی و فرهنگی هنر قابل استفاده بوده استخراج و دستهبندی و نقد و ارزیابی شده است.