|
صفی الدین ارموی در تاریخ وصاف
|
علی تقوی*   |
|
|
|
چکیده: (316 مشاهده) |
در ادوار تاریخی ایران اسلامی، به‌ویژه از سدهٔ چهارم بدین‌سو، متون تاریخی بسیاری به نگارش درآمده‌اند که در نگارش تاریخ هنر ایران و جهان اسلام ضرورت دارد هریک از آنها به‌دقت بازنگریسته و تحلیل و تبیین شود. در این میان، باوجود تصحیح و چاپ و نشر تعدادی از این دست متون، هنوز از کتاب‌های بسیاری می‌توان یاد کرد که به‌شیوه‌های علمی تصحیح و منتشر نشده‌اند یا، آن‌گونه که باید، محل رجوع پژوهشگران نبوده‌اند. ازجملهٔ این متون تاریخی تاریخ وصاف است که نویسندهٔ آن، ضمن بازگفت وقایع تاریخی، به‌فراخور مقال، به احوال و آثار هنرمندان و پاره‌ای رویدادهای هنری نیز پرداخته است. ازجمله هنرمندانی که در این کتاب از او یاد شده صفی‌الدین ارموی است. پژوهش حاضر تحلیل و بررسی احوال و آثار این هنرمند ممتاز از منظر روایات تاریخ وصاف است. در روایات چهارگانهٔ این کتاب، از ارموی به‌عنوان هنرمندی فاضل و صاحب تألیف و تصنیف در علم موسیقی یاد شده و اشاره‌ای به تبحّر او در خوشنویسی نشده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تاریخ هنر، تاریخ وصاف، صفی‌الدین ارموی، موسیقی، خوشنویسی |
|
|
متن کامل [PDF 710 kb]
(100 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
