خانهباغ فریدون سروشیان از آثار تاریخیـ فرهنگی دوره پهلوی است که در دورۀ گذار از سنت به مدرنیته، با نقشهای اروپایی و ویژگیهای معماری ایرانی، بنا شده است. این خانهباغ متعلق به اقلیت زرتشتی شهر کرمان بوده است که در محلۀ آتشکده در جوار دیگر خانهباغهای موجود در این منطقه قرار دارد. معرفی این خانهباغ، که به دلیل متروکه شدن در معرض فرسایش و زوال قرار گرفته، گامی است در جهت شناخت و ثبت ویژگیهای آن بهعنوان گونهای از الگوی مسکن (خانه) زرتشتیان کرمان و ایران.
خانهباغ سروشیان بهسبک انگلیسی و مقارن با ساخت دبیرستان ایرانشهر و بیمارستان مرسلین در کرمان ساخته شده است. این خانهباغ مدتی نیز در اختیار مرکز آموزش مدیریت دولتی بود و همچنین در مقطعی بهعنوان دانشکدهٔ هنر و معماریِ دانشگاه شهید باهنر کرمان کاربری یافت که منجر به دخل و تصرفاتی در آن شد. عمارت اصلی باغ بهصورت کوشکی مرکزی است که در راستای محور شرقی غربی نسبت به دو محور اصلی دارای تقارن است و دارای چهار نمای بیرونی و مستقل است. در ساخت این بنا، با وجود تشابه شکلی و فرمی با بناهای اروپایی، از مواد و مصالح بومی و الگوهای ساخت اقلیم کویری و همچنین تزیینات خاص ایرانی استفاده شده است. از ویژگیهای قابل توجه خانهباغ سروشیان میتوان به این موارد اشاره کرد: استفاده از آجر، قوس کلیل آذری، درهای دولنگه با آلتبری چوبی (خورشیدی)، نمادها و نقوش خاص فرهنگ زرتشتیان (سرو و گردونهٔ مهر) در کنار نقوش اصیل ایرانی، و رعایت حریم خصوصی و نیمهخصوصی در فضاهای داخلی علیرغم الگوی برونگرای کوشک مرکزی بنا.