در این مقاله، یزدی‌بندی را، که نوعی کاربندی رایج در دوره قاجار است، بررسی می‌کنیم. ابتدا آنچه را دو استادکار معماری سنتی، حسین لرزاده و اصغر شعرباف، یزدی‌بندی معرفی کرده‌اند به بحث می‌گذاریم. با معیارهای ایشان، روش تشخیص و تمیز یزدی‌بندی را از سایر انواع کاربندی معرفی و نام اجزا و اصطلاحات مربوط به آن را مرور می‌کنیم. سپس برخی تحقیقات را از نظر می‌گذرانیم که پیش از این به یزدی‌بندی پرداخته‌اند و جایگاهشان را در منظومه تحقیق‌های این حوزه روشن می‌کنیم. در ادامه مقاله، جستجویی تاریخی را آغاز می‌کنیم که هدفش یافتن منشأ یزدی‌بندی و تشریح ابداع و اولین بنای دارای یزدی‌بندی و نحوه گسترش و علت نامگذاری آن است. این جستجو، برای نخستین بار، در نمونه‌های فراوان یزدی‌بندی‌های بناها انجام شده و نتایجی قابل توجه دارد. در ادامه مقاله، معیارهایی که استادکاران سنتی به کمک آنها یزدی‌بندی‌ها را طبقه‌بندی کرده‌اند ارائه می‌شود. بسیاری از یافته‌های این تحقیق برمبنای نمونه‌های فراوان یزدی‌بندی است که در پایان مقاله در فهرستی ذکر کرده‌ایم. این فهرست مخصوصاً به کار تحقیق‌های آینده نیز می‌آید و قابلیت گسترده‌تر شدن دارد.
