|
صفی‌الدین ارموی در تاریخ وصاف
|
| علی تقوی* |
|
|
|
چکیده: (432 مشاهده) |
| در ادوار تاریخی ایران اسلامی، به‌ویژه از سده چهارم بدین‌سو، متون تاریخی بسیاری به نگارش درآمده‌اند که در نگارش تاریخ هنر ایران و جهان اسلام، ضرورت دارد هریک از آنها به‌دقت بازنگریسته و تحلیل و تبیین شود. در این میان، باوجود تصحیح و چاپ و نشر تعدادی از این دست متون، هنوز از کتاب‌های بسیاری می‌توان یاد کرد که به شیوه‌های علمی تصحیح و منتشر نشده‌اند یا آنکه آن‌گونه که باید، محل رجوع پژوهشگران نبوده‌اند. ازجمله این متون تاریخی، تاریخ وصاف است که نویسنده آن ضمن بازگفت وقایع تاریخی، به فراخور مقال، به احوال و آثار هنرمندان و پاره‌ای رویدادهای هنری نیز پرداخته است. ازجمله هنرمندانی که در این کتاب از او یاد شده، صفی‌الدین ارموی است. پژوهش حاضر، تحلیل و بررسی احوال و آثار این هنرمند ممتاز از منظر روایات تاریخ وصاف است. در روایات چهارگانه این کتاب، از ارموی به‌عنوان هنرمندی فاضل و صاحب تألیف و تصنیف در علم موسیقی یاد شده و اشاره‌ای به تبحّر او در خوشنویسی نشده است. |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 624 kb]
(271 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
